Aan het begin van de 19e eeuw was er in het oude Kerkrade slechts één kerk: de St. Lambertuskerk. Over moerassige wegen liepen de kerkgangers van Spekholzerheide, Haanrade of Bleijerheide lange afstanden om iedere zondag naar de heilige Mis te gaan. Door de mijnbouw groeiden de gehuchten rond het dorpje Kerkrade uit tot grote woonwijken. Iedere wijk kreeg een eigen kerk, die op iedere zondag meerdere keren vol zat. De parochianen gaven van het weinige dat ze hadden om een eigen kerk te kunnen bouwen en om de kerken en geestelijken te kunnen onderhouden. In ons bisdom was het vaak zo dat een parochie bij vier volle kerken op zondag de opdracht kreeg om te helpen tot de bouw van een nieuwe kerk. Zo werd er vanuit Bleijerheide de parochie Nulland gesticht en men dacht een korte tijd dat een tweede stichting nodig zou zijn in de buurt van het kerkhof. Sinds de jaren zestig van de 20e eeuw loopt het kerkbezoek in de parochies terug. Alle kerkbezoekers van geheel Kerkrade zouden zonder meer plaats kunnen vinden in de St. Lambertuskerk. Ook het aantal parochianen die aan de kerkbijdrage meedoet neemt af. De meeste vrijwilligers horen tot de generatie van de senioren. In Kerkrade moesten wij de afgelopen jaren afscheid nemen van de kerken van de Hopel, van Rolduckerveld, zowel de Jozef en Norbertus als ook de Blijde Boodschap, de kerk van de Gracht en van de Heilust en in onze eigen parochie van de kerk van Nulland. Prachtige kerkgebouwen, met zeer betrokken vrijwilligers en telkens een kleine maar trouwe groep van mensen die de kerk financieel steunden en aan de eucharistievieringen deelnamen. Niemand weet wat de toekomst zal brengen, maar het zou best kunnen zijn dat we ooit weer uitkomen waar wij tweehonderd jaar geleden zijn vertrokken: één kerk in Kerkrade, de St. Lambertuskerk. De St. Antoniuskerk van Bleijerheide is een rijksmonument en zal dus als gebouw niet zomaar gaan verdwijnen. Maar monumentale kerken kunnen soms deels of helemaal een andere functie krijgen. Voor veel van de nog bestaande kerken in Kerkrade, ja in Limburg, Nederland, West-Europa zal men dus op zoek gaan of de prachtige gebouwen, zij het in een andere functie, behouden kunnen blijven. Misschien kunnen toekomstige generaties van gelovigen de gebouwen terugkopen en er weer kerken van maken. In de loop van de kerkgeschiedenis waren er altijd weer tijden waar het niet zo goed ging en dan werden de tijden plotseling beter. De hoop is immers een christelijke deugd. Ook voor de kerk van Bleijerheide is zo een proces in gang gezet. Dat wil niet zeggen dat we volgende maand de kerk willen sluiten. Het afronden van zo een proces kan best lang duren. Maar ons uiteindelijk doel is het prachtige gebouw van de kerk van Bleijerheide te behouden, zij het ook in een andere functie. Wij danken iedereen voor de betrokkenheid bij de St. Antoniuskerk, blijf onze kerk a.u.b trouw verbonden. Pastoraal team Parochiefederatie Kerkrade
JAARSTUK BLEIJERHEIDE 2020
In Bleijerheide is het tekort liefst € 57.500,- en dat is enorm. Dit is niet slechts terug te voeren op de coronamaatregelen maar door een ontstellend gebrek aan bijdragen en collecte-gelden aldaar gedurende jaren. We kunnen de pastoor helemaal niet betalen en eigenlijk is geen enkele uitgave daar nog te rechtvaardigen. Wanneer we in dit tempo doorgaan dan is de parochie binnen 3 jaar totaal failliet. U begrijpt dat de situatie uitermate kritiek is en op korte termijn zullen er stevige beslissingen moeten plaatsvinden.