Tijdens de bezoeken aan de Hamboskapel op de zaterdagen in mei en oktober, zijn nog steeds vele gelovigen in de morgen bij de Mariakapel aanwezig. Enerzijds wellicht uit traditie, maar anderzijds om een groet te brengen aan Maria via het bidden van de rozenkrans en het vieren van de H. Mis.
Vanaf zaterdag 7 oktober ontmoeten we elkaar bij de kapel. De overige data zijn 14, 21 en 28 oktober.
De H. Mis begint om 09.00u. voorafgegaan door het bidden van de Rozenkrans.
’t kapelsje tegenwoordig
Een stukje historie uit: ‘Kerkrade Onderweg’ door + Ger Habets.
Het kapelletje in het Hambos.
Mede ingegeven door de ideeën die bisschop Lemmens heeft ten aanzien van de verering van Maria besluit het Kerkbestuur van de St. Lambertusparochie op 4 oktober 1936 om, bij het toen nieuwe station een kapel te bouwen ter ere van de H. Maria. Tot op de dag van vandaag is ’t kapelsje’ een begrip in Kerkrade en dit niet alleen door zijn ligging en markante verschijningsvorm, een ontwerp van de toenmalige directeur van de afdeling Publieke Werken van de gemeente Kerkrade, dhr. C. Duykers. Van zijn hand zijn o.a. ook het gemeentehuis op de Markt, de LTS aan het Old Hickoryplein, de pastorie op het Kerkplein, de twee tunnels in de Ham en de kantoorgebouwen van het slachthuis aan de Hammolenweg. Die prachtige ligging is zeker mede te danken aan de aanleg van het Miljoenenlijntje dat in 1934 in gebruik genomen wordt. Het Kerkplein met de Lambertuskerk, het Mücherveld en de hoogte waarop de Hamboskapel ligt, was één plateau, waarin de spoorlijn, de Kapellaan en Stationsstraat werden ingegraven. (talud Stationsstraat). Hierdoor ontstond het mooie uitzicht op de kapel en het omringende bos.
De bouw wordt gegund aan aannemersbedrijf G. Ruiters. Onze bewondering mag wel uitgaan naar die aannemer die, getuige het feit dat de kapel na al die jaren nog in een prima conditie verkeert, goed werk heeft geleverd. Op 8 mei 1937 vindt de aanbesteding plaats en de kosten worden geraamd op ca. fl 2.500,00 nu € 1.100,00, welk bedrag door particulieren is geschonken.
Het altaar en het Mariabeeld zijn vervaardigd door N.V. Cuypers in Roermond. Het ontwerp van de vier glas-in-lood-ramen, voorstellende de vier deugden van Maria: Stella Duce (= Ster die ons leidt), Stella Matutina (= Ochtendster), Vas Spirituale (=Geestelijk Vat) en Rosa Mystica (= Mystieke roos).
Twee aan twee in de “zijgevels”, zijn van dezelfde firma die ook voor de uitvoering heeft zorggedragen.
De ramen zijn geschonken door de Boerenbond, de congregatie van de H. Familie, afdeling Vrouwen en twee Kerkraadse particulieren.
Het is aan te nemen dat deze ramen onder het geweld van de Tweede Wereldoorlog zijn bezweken want in 1982 worden, door Atelier Flos, nieuwe geplaatst naar een ontwerp van dhr. L.Reihs uit Steyl.
Wat de nieuwe ramen betreft, beelden de twee linker ramen de Blijde Boodschap en de Geboorte van Jezus uit terwijl de twee ramen aan de rechterzijde de Kruisiging en de Hemelvaart van Jezus uitbeelden.
Ook het ijzeren hekwerk en het kruis met kandelaars zijn geschonken door particulieren terwijl de altaarsteen een geschenk is van de ‘Jongedochterscongregatie’.
Het realiseren van de kapel is niet alleen een materiële aangelegenheid, giften en gaven zoals boven genoemd worden natuurlijk in dank aanvaard, maar het is zeker nog veel meer een geestelijke en religieuze zaak. Gelet op de inbreng bij de voorbereidingen en de uitvoering van programma van de feestelijke inzegening is het duidelijk dat de hele parochiële gemeenschap achter het initiatief staat. Als ‘warming up’ voor de feestelijkheden luiden op zaterdagavond 18 september 1937 om 19.00 uur de klokken van alle kerken van het dekenaat een kwartier lang. Op zondag daarop volgend, wordt om 10.15 uur een plechtige hoogmis opgedragen waarna om 14.45 uur de grote feeststoet met praalwagens en groepen vertrekt. Niet alleen is het aantal deelnemers maar ook de afstand die de stoet zal afleggen opmerkelijk.
De route die gevolgd wordt: Einderstraat, Kipstraat, Nullanderstraat, Gulperstraat, Holzstraat, Chaineuxstraat, Abtenlaan, Haghenstraat, Bockstraat, Erpostraat, Holzstraat, Hoofdstraat, Markt. Voor het raadhuis staat een tribune opgesteld waarop de notabelen hebben plaatsgenomen om een defilé af te nemen. Vervolgens gaat de stoet verder via Einderstraat en Stationsstraat met als einddoel het kapelletje. Als de stoet is aangekomen beginnen de plechtigheden waarbij het kapelletje wordt ingezegend en het dekenaat aan Maria wordt toegewijd. De inzegening zelf, is volgens ‘de Zuidlimburger’ van 21 september 1937, ‘Een openbaar feest zoals Kerkrade nog zelden zag’.
Alle parochies van het dekenaat hebben hun steentje bijgedragen en duizenden Kerkradenaren lopen die zondag mee in de stoet die door de bisschop, Mgr. Lemmens, wordt gekenschetst als de mooiste dekenale toewijding die hij tot nu toe heeft meegemaakt. Ook het wereldlijk gezag heeft zijn aandeel genomen in de toewijding aan Maria. Nadat eerder de burgemeester in het openbaar de katholieke inwoners van Kerkrade heeft toegewijd aan Maria, wordt om drie uur de bisschop op het gemeentehuis ontvangen. Naast de leden van het erecomité en het uitvoerend comité geven acte de presence: de gemeentebesturen van Ubach over Worms, Eygelshoven, Simpelveld en Nieuwenhagen. Bisschop Lemmens is bij zijn aankomst op het gemeentehuis vergezeld van de H.E.H. deken W. van Ormelingen, Mgr. Dr. Poels en de directeur van Rolduc, Mgr. Van de Venne.
Vanaf een tribune slaan de genodigden de voorbijtrekkende stoet gade. Harmonieën en fanfares, zangkoren en maagdenkoren, verenigingen uit alle geledingen van de maatschappij maken deel uit van de stoet. Veel inwoners van Kerkrade, de krant spreekt van tienduizenden, verzamelen zich met de notabelen en de deelnemers aan de optocht bij het kapelletje waar de plechtigheid der toewijding zal plaats vinden. Na een bloemenhulde door de aanwezige kinderen en dankwoorden van de bisschop en de deken wordt de plechtigheid afgesloten met het geven van de bisschoppelijke zegen. In een toespraak spreekt de deken de hoop uit dat het kapelletje tot in lengte van dagen een bedevaartsoord voor Kerkrade zal blijven. Ook deelt hij de aanwezigen mee dat de bisschop toestemming heeft gegeven om in het vervolg, gedurende de maand, elke dag een H.Mis op te dragen.
Het bouwen van de kapel is aanleiding geweest om ook de directe omgeving ervan aan te passen. Na de feestelijkheden van de inzegening worden de landbouwgronden, akkers en weilanden. geschikt gemaakt voor de te verwachte toeloop van wandelaars die bij Maria een Weesgegroetje komen bidden. De paden en perken in de directe omgeving van de kapel worden aangelegd door het kerkbestuur St. Lambertus. Daarnaast worden in het gebied tussen de Nullanderbergweg en de Hambosweg wandelpaden aangelegd en op verschillende plaatsen banken neergezet om de wandelaar de gelegenheid te geven om zittend te genieten van het heerlijke uitzicht over het Hamdal. Tot zover de ontstaansgeschiedenis van het kapelletje. Hoe ging het verder?
Zeker zullen velen tijdens de oorlogsjaren, die op een enkele uitzondering na voor Kerkrade betrekkelijk rustig verlopen zijn, het kapelletje met de ‘Modderjoades’ bezocht hebben om er hun smeekbeden neer te leggen. Dit geldt ook voor de jaren na de bevrijding, zodra het gebied weer veilig wordt verklaard en het kapelletje weer bereikbaar wordt. Tot begin jaren vijftig wordt er een keer per maand op zondagmorgen om 11.00 uur een bidtocht naar het kapelletje gehouden om er te bidden voor de behouden thuiskomst van ‘onze jongens in Indië’.
Ook wordt er in de meimaand weer dagelijks om 7 uur in de ochtend de H.Mis opgedragen. Weer of geen weer, regen of geen regen. En er waren koude en natte dagen bij.
Dan, in de jaren zestig, zakt het allemaal een beetje weg.
Bij gebrek aan belangstelling, worden er zelfs geen missen meer opgedragen in de meimaand.
Totdat in 1987 het gouden jubileum van het kapelletje gevierd wordt. Het kapelletje is, voor zover dat nodig zou zijn geweest, in zijn oude luister hersteld. Elke Kerkradenaar weet weer dat het er staat en vanaf nu zijn er, zowel in de mei- als in de oktobermaand ook weer H.Missen, weliswaar niet elke dag maar wel elke zaterdagochtend. Het kapelletje staat er nog steeds in volle glorie en Kerkrade bezit daarmee een geweldige en tegelijkertijd een alleraardigste uiting van religieuze betrokkenheid van de burgers van Kerkrade.
Bron: Kerkrade onderweg, 900 jaren Kerk en Parochie Sint Lambertus Kerkrade.
Enkele afbeeldingen van de vieringen in mei en oktober:
