Er was geen plaats voor het jonge paar, Maria en Jozef, in de herberg. Hoe makkelijk dringt de vergelijking zich op met al die plekken en plaatsen die in onze tijd en samenleving niet of niet meer toegankelijk zijn. Sommige plekken nog slechts met vaccinatiebewijs of recent negatief testbewijs; andere plekken helemaal niet meer. Zowat iedereen zit ondertussen ergens klem. Met zijn of haar vereniging waar van alles en nog wat niet meer kan en mag; her en der op scholen en vooral in de ziekenhuizen, verpleeginrichtingen en zorgcentra. Mensen die daar werkzaam zijn lopen op hun tenen en velen zitten ziek thuis. De druk op de ketel is enorm en minstens zo groot is het onbegrip en de weerstand bij nogal wat mensen die dit alles niet kunnen en willen plaatsen. De spanning is stevig en zowat iedereen zoekt naar een uitweg uit dit alles. Zelf heb ik geen enkele pretentie om nu eens even te vertellen hoe het wel of niet zit en hoe het wel of niet zou moeten. Ik ben geen viroloog, geen arts, geen politicus, gewoon een priester en ik wil met alle geweld voor iedereen begrip opbrengen voor zover het in mijn macht ligt en ik het krijg opgebracht. Niemand moet van mij verlangen dat ik achter allerlei denkbeelden aan zou rennen. Laten we veel meer ons hart gebruiken en minder blijven hangen in dat wat we allemaal denken en vinden en menen. Het enige waar het mij om te doen is en wat mij te doen staat, is ruimte bieden aan zoveel mogelijk mensen. Ik hoef het niet met iedereen eens te zijn; maar ik blijf proberen eenieder in zijn waarde te laten en te respecteren. Het pasgeboren kind van Bethlehem kwam ter wereld in alleen maar afwijzing en zelfs vervolging. Engelen kwamen er aan te pas die verkondigden: ‘Eer aan God in de hoge en vrede op aarde aan de mensen van goed wil’. Ook mensen kunnen zijn als engelen, immers: mensen van goede wil. Wilt u zo’n mens, zo’n engel zijn voor een ander? Dat wens ik u en ons allen van harte toe; iedereen zonder ook maar één uitzondering: Mensen van goede wil te zijn, om te helpen échte vrede te doen ontstaan. Niet wachten op anderen, op ‘ze’, maar zelf een eerste stap zetten in de richting van die vrede.
In die zin wens ik u allen namens pastoor Kreuwels, pastoor Caldelas, diaken van de Laarschot en diaken Houtema,
een Zalig en Gezegend Kerstfeest.  Deken S. Nevelstein

Het financiële overzicht van 2020 over de parochies St. Lambertus, H.Catharina, Petrus/Maria Tenhemelopneming, H.Hart van Jezus, Blijde Boodschap, Jozef en Norbertus werd door het bisdom goedgekeurd. Er is een tekort van € 24.850,- over dat boekjaar terwijl we over 2019 een overschot hadden van bijna € 6.000,-
E.e.a. is heel duidelijk gerelateerd aan de coronamaatregelen. Het moge duidelijk zijn dat de effecten van de coronapandemie over dit lopende boekjaar 2021 eveneens negatief zullen zijn. Wij worden, evenals vele horecagelegenheden en andere sectoren, stevig geraakt door de consequenties van deze pandemie. Het tekort kon beperkt blijven dankzij de welwillende extra bijdragen die we mochten ontvangen. Van harte wil ik u vragen om ons ook dit jaar te ondersteunen voor zover dat in uw macht ligt.

Paus Franciscus heeft in de hele wereld de plaatselijke geloofsgemeenschappen gevraagd om het oor eens goed te luister te leggen. Dit om voeling te krijgen met wat bij mensen leeft. Dit niet in de zin van dat er nu totaal geen aandacht daarvoor zou zijn, maar om dit nog meer te onderzoeken en er recht aan te doen. Derhalve zullen we ook hier in onze parochies in het nieuwe jaar 2022 zoveel mogelijk groepen in onze parochies hierin de kans geven om tot meer voeling en inzicht te komen. Uiteraard zal dit alleen maar kunnen gebeuren voor zover de corona maatregelen dit toestaan. Deken S. Nevelstein

Aan het begin van de 19^e eeuw was er in het oude Kerkrade slechts één kerk: de St. Lambertuskerk. Over moerassige wegen liepen de kerkgangers van Spekholzerheide, Haanrade of Bleijerheide lange afstanden om iedere zondag naar de heilige Mis te gaan. Door de mijnbouw groeiden de gehuchten rond het dorpje Kerkrade uit tot grote woonwijken. Iedere wijk kreeg een eigen kerk, die op iedere zondag meerdere keren vol zat. De parochianen gaven van het weinige dat ze hadden om een eigen kerk te kunnen bouwen en om de kerken en geestelijken te kunnen onderhouden. In ons bisdom was het vaak zo dat een parochie bij vier volle kerken op zondag de opdracht kreeg om te helpen tot de bouw van een nieuwe kerk. Zo werd er vanuit Bleijerheide de parochie Nulland gesticht en men dacht een korte tijd dat een tweede stichting nodig zou zijn in de buurt van het kerkhof. Sinds de jaren zestig van de 20^e eeuw loopt het kerkbezoek in de parochies terug. Alle kerkbezoekers van geheel Kerkrade zouden zonder meer plaats kunnen  vinden in de St. Lambertuskerk. Ook het aantal parochianen die aan de kerkbijdrage meedoet neemt af. De meeste vrijwilligers horen tot de generatie van de senioren. In Kerkrade moesten wij de afgelopen jaren afscheid nemen van de kerken van de Hopel, van Rolduckerveld, zowel de Jozef en Norbertus als ook de Blijde Boodschap, de kerk van de Gracht en van de Heilust en in onze eigen parochie van de kerk van Nulland. Prachtige kerkgebouwen, met zeer betrokken vrijwilligers en telkens een kleine maar trouwe groep van  mensen die de kerk financieel steunden en aan de eucharistievieringen deelnamen. Niemand weet wat de toekomst zal brengen, maar het zou best kunnen zijn dat we ooit weer uitkomen waar wij tweehonderd jaar geleden zijn vertrokken: één kerk in Kerkrade, de St. Lambertuskerk. De St. Antoniuskerk van Bleijerheide is een rijksmonument en zal dus als gebouw niet zomaar gaan verdwijnen. Maar monumentale kerken kunnen soms deels of helemaal een andere functie krijgen. Voor veel van de nog bestaande kerken in Kerkrade, ja in Limburg, Nederland, West-Europa zal men dus op zoek gaan of de prachtige gebouwen, zij het in een andere functie, behouden kunnen blijven. Misschien kunnen toekomstige generaties van gelovigen de gebouwen terugkopen en er weer kerken van maken. In de loop van de kerkgeschiedenis waren er altijd weer tijden waar het niet zo goed ging en dan werden de tijden plotseling beter. De hoop is immers een christelijke deugd. Ook voor de kerk van Bleijerheide is zo een proces in gang gezet. Dat wil niet zeggen dat we volgende maand de kerk willen sluiten. Het afronden van zo een proces kan best lang duren.  Maar ons uiteindelijk doel is het prachtige gebouw van de kerk van Bleijerheide te behouden, zij het ook in een andere functie. Wij danken iedereen voor de betrokkenheid bij de St. Antoniuskerk, blijf onze kerk a.u.b trouw verbonden.  Pastoraal team Parochiefederatie Kerkrade

JAARSTUK BLEIJERHEIDE 2020
In Bleijerheide is het tekort liefst € 57.500,- en dat is enorm. Dit is niet slechts terug te voeren op de coronamaatregelen maar door een ontstellend gebrek aan bijdragen en collecte-gelden aldaar gedurende jaren. We kunnen de pastoor helemaal niet betalen en eigenlijk is geen enkele uitgave daar nog te rechtvaardigen. Wanneer we in dit tempo doorgaan dan is de parochie binnen 3 jaar totaal failliet. U begrijpt dat de situatie uitermate kritiek is en op korte termijn zullen er stevige beslissingen moeten plaatsvinden.

Om de Privacyverklaring in te zien, ga naar www.pfkrd.nl

Klik vervolgens in de eerste kolom op Parochiefederatie Kerkrade,
dan op Info en dan op

Privacyverklaring of  Verstrekken Privacyverklaring

of nog gemakkelijker klik op bovenstaande onderstreepte woorden.

In de nacht van woensdag 24 op 25 november zullen overal op aarde grote kathedralen andere gebouwen rood worden verlicht. Zo ook de toren van de Lambertuskerk. Het is een teken van solidariteit met maar ook van zorg om het lot van ettelijke miljoenen Christenen die dagelijks worden vervolgd en onderdrukt in tal van landen op deze aardbol. Jaarlijks worden vele, vele duizenden Christenen gemarteld en gedood puur vanwege het feit dat ze Christen zijn. Rood is de kleur van het bloed en van het martelaarschap maar ook van de liefde voor de naaste waartoe wij elkaar en anderen op de eerste plaats willen oproepen. Wij zoeken geen vergelding maar verzoening; geen haat en verdeeldheid, maar een wereld waar plaats is voor eenieder.

Ook dit jaar weer worden vanuit de pastorie voedselpakketten verstrekt aan gezinnen die onder het minimum leven. U kunt uw bijdragen in nature in de vorm van houdbare voedingsmiddelen in onze kerken deponeren of een geldbedrag storten onder vermelding van ‘Adventactie’  t.n.v. Kerkbestuur St. Lambertus NL24 INGB 0001 2114 09. Alvast hartelijke dank!

Op zondag 21 november is het Hoogfeest van CHRISTUS, KONING VAN HET HEELAL gevierd, zijnde de laatste zondag in het kerkelijk jaar. Het nieuwe kerkelijke of liturgische jaar begint met de eerste zondag van de advent, dit jaar op zondag 28 november.
Met de eerste zondag van de advent begint voor de lezingen op zondag tijdens de Eucharistieviering de C-cyclus en wordt vooral gelezen uit het evangelie van de evangelist Lucas. In de Eucharistieviering op de weekdagen wordt gelezen volgens cyclus I van het even jaar.